Claire Mulier gehuldigd

Op de vooravond van de Vlaamse feestdag bracht N-VA Oostrozebeke hulde aan compostmeester Claire Mulier voor haar duurzame inzet voor milieubehoud. Voorzitter Adhemar Vandamme bracht deze speech:

Goede compost —en ik ben hier niet de expert— bevat veel organisch materiaal, en voedende bestanddelen. Beide zijn van belang voor de planten. Deze hebben voedsel nodig om te groeien. Het organisch materiaal geeft een kruimelstructuur aan de bodem. Bij dit proces speelt het leven in de bodem een belangrijke rol. Ik citeer hier de webpagina over de compostmeester, maar voor deze toespraak ligt de analogie daar maar gewoon voor het rapen.

Vrijwillers zijn de voedende bestanddelen van een samenleving. Zij geven structuur aan de samenleving. Soms een kruimeligere, warrigere, organisch gegroeide structuur dan de formele van de politieke en administratieve overheid, maar vaak is toch een structuur die méér bijdraagt tot de samenhang in de samenleving.

Een samenleving, een gemeenschap bestaat uit mensen. Mensen die niet naast elkaar leven, maar met elkaar. Mensen die samenleven op dit stukje van de planeet. Die deze ruimte delen.

De Vlaamse gemeenschap wordt mede bijeen gehouden door honderdduizenden vrijwilligers, in elke sector van de samenleving, zich belangeloos inzetten voor de medeburgers. Die de handen uit de mouwen steken. Die een helpende hand toesteken. Een helfie, zo u wil, in deze tijd van neologismen. Zonder de vrijwilligers, zonder al die inzet, zou een deel van het Vlaamse land stilvallen, uiteenvallen of misschien verloederen.

Al dat werk gebeurt niet altijd in de schijnwerpers. Soms zo op de achtergrond dat we het risico lopen het niet op te merken, of het als vanzelfsprekend zouden beschouwen. Terwijl het helemaal niet vanzelfsprekend is. Terwijl de vruchten van deze arbeid wel degelijk zichtbaar zijn.

Vandaar dat N-VA Oostrozebeke de vooravond van 11 juli, het feest de Vlaamse natie, het feest van de Vlaamse gemeenschap, de perfecte gelegenheid vinden om enkel vrijwilligers in de bloemetjes te zetten. Om welgemeend dankuwel te zeggen. Aan mensen die deze gemeente aangenamer, duurzamer maken om te leven. Aan mensen die deze lap grond, de natuur die er leeft, en ook al wie er leeft een warm hart toedragen.

Heel specifiek aan Claire Mulier, die met verve haar functie als compostmeester vervult, bij wie de Rozebeekse inwoners altijd te rade kunnen om betere compost te creëren. Voor tips over het houden van kippen, of tuinieren. Als kringloopkracht demonstratie hield van wat er te recupereren valt in het recyclagepark. Geëngageerd als voorzitter van de Minaraad zette ze onder andere zwerfvuilacties op poten.

Een vrijwilligster die niet allen droomt van een zwerfvuilvrij Rozebeke, maar er wat aan doet. Ongevraagd. Belangeloos.

Geachte aanwezigen,

Er bestaan grote theoretische exposés over Vlaamse natievorming en gemeenschapsvorming. Maar wat is er nog uit te leggen aan mensen die het gewoon doen? Die hun steentje bijdragen? Dus nodig ik alle genodigden graag uit ook de handen uit de mouwen te steken, en onze vrijwilligers een warm applaus aanbieden, dat ze al zo lang verdienen.

Beste vrienden,

Daarnet op de radio klonk Het Zesde Metaal nog: “Het is nog oal nie noa de wuppe. Het is nog oal nie noa de wuppe. Doe moa voart!”

Ik wens jullie allemaal, en alle mede-Vlamingen een prettige feestdag.